İskete kuşu, bunun anlamı, Latince“Yabani kenger otu” anlamına gelen“Carduus“sözcüğünden türemiş“Saka” anlamına gelmektedir. Halk arasında çoğunlukla saka kuşu olarak bilinir.

Ortalama 12 cm civarında, kısa çatalkuyrukları olan ve küçük kafalı bir kuştur. Kanatları genellikle koyu renkli olur ve üzerlerinde sarı veya sarımtırak renkli motifler bulunur. Gövde kenarları boyuna doğru koyu renklerle işlenmiş ve kuyruk uçları sarı motiflerle bezenmiştir. Kanatlar açıldığında kanatlardaki sarımtırak motifler bir şerit gibi görünür. Erkek iskete kuşunun gaga altı ve başı siyahtır. Gerdan ve kaşı yeşilimsi sarıdır. Dişilerde ise takke yeşilimtırak gridir.

Genellikle iğne yapraklı ve karışık ağaçlı ormanlarda yaşarlar. Ladin ormanlarında sık rastlanırlar. Kızılağaç ve huç ağaçlarına konarak keten kuşları gibi bunların tohum ve kediciklerini yerler. Bu nedenle genellikle keten kuşlarıyla birlikte görülürler. Köpüklü ağustos böceklerini, testereli arıları, yaprak pirelerini, sivrisinekleri ve bunlara benzer birçok böcek türünü yiyerek beslenirler. İskete kuşları çoğu zaman atmacalara yem olurlar.

Karabaşlı iskete kuşları yarı göçmen kuş gruplarına girerler. Kışı Güney Avrupa'da geçirir ve oldukça büyük sürüler halde bulunurlar. Oldukça hareketli bir kuş türü olup yuvalama dönemlerinde bile sıkça yer değiştirirler. Yuvalarını ladinlerin yüksek kesimlerine yaparlar ve ürkek bir kuş sayılmazlar.

Biri pes ve diğeri tiz olmak üzere iki heceleri vardır. Bunlar “tilö ve tlüi”. Küme şeklindeki uçuşlarda bu sesler birbirine karışır. İskete kuşları beslenirken veya uçarken boğuk bir“tetete” sesi çıkarırlar.

Avrupa'da ve Asya'nın bir bölümünde yaşayan iskete kuşları Türkiye'de sadece Karadeniz Bölgesinde bulunur. Göç sırasındaysa hemen hemen her yerde görülebilirler. İskoçya, İskandinavya'nın güney kesimlerinde, İskoçya, Balkanlar, Orta ve Kuzey Avrupa'da; Alpler, Pirenler, Balkanlar ve Kafkaslarda görülür.